زانو درد را مي‌توان به جرات شايع‌ترين درد مفصلي ناميد. در كشور ما بخصوص كمتر كسي است كه از ميانسالي گذشته باشد و زانودرد نداشته باشد. براي بسياري از كساني كه زانو درد دارند ورزش توصيه مي‌شود. اما چه ورزش‌هايي براي زانوهاي خراب مفيد است.چه ورزشي براي زانو درد خوب است؟ - فیزیوتراپیست وحید صادقی

 

خوب‌ها

 

شنا كردن اولين گزينه پزشكان است. شنا به‌جز شناي كرال پشت، براي زانوها بسيار مفيد است. علاوه بر شنا مي‌‌توان در قسمت كم عمق استخر قرار گرفته و به مدت 15 دقيقه در مسير عرض استخر راه رفت. اين كار موجب مي‌‌شود بدون وارد آمدن فشار بر مفصل زانوي مبتلا به آرتروز، عضلات اطراف زانو تقويت شود تا وزن اندام‌هاي فوقاني به زانو وارد نيايد. البته امكان اين ورزش هميشه مهيا نيست. دومين گزينه پياده‌روي است. پياده‌روي فشار زيادي بر زانوها وارد نمي‌كند. پياده‌روي سريع، اگر قبلا آسيبي در زانوهايتان نداشته‌ايد، مشكلي ندارد. اما به زانوهاي معيوب آسيب مي‌رساند. دوچرخه‌سواري نيز بر روي زانوها فشار زيادي وارد نمي‌كند. به‌طور كلي هرگونه فعاليتي كه فشار كمي بر زانوها وارد كند و يا فعاليت‌هايي كه در آنها شما مجبور نيستيد به‌سرعت تغيير جهت بدهيد، براي زانوها مشكل‌ساز نيستند.

 

بدها

 

هر ورزشي كه مستلزم خم‌كردن شديد زانوها باشد مي‌تواند به زانو صدمه بزند. اگر خم كردن به‌همراه بلندكردن وزنه باشند، فشار مضاعفي به زانوها وارد مي‌كند و مي‌تواند به زانو آسيب برساند.

 

با اين تعريف فعاليت‌هاي ورزشي كه در آنها خم مي‌شويد يا مي‌پريد، مثل بسكتبال و فوتبال براي زانوها مضرند. ورزش‌هايي كه در آن حركت‌هاي خم‌شدن زانوها و فرودآمدن روي پاها به دفعات زياد انجام مي‌شود نيز براي زانوها مضر هستند، تنيس، بدمينتون و فوتبال از اين دسته ورزش‌ها محسوب مي‌شوند. طناب‌زدن جزء موارد استثنايي است كه به رغم پريدن آسيبي به زانو وارد نمي‌كند.

 

ورزش‌هايي كه در آنها فرد مي‌پرد، فرود مي‌آيد يا در حال دويدن به‌طور ناگهاني تغيير مسير مي‌دهد، فشار خيلي زيادي روي زانوها وارد مي‌كند كه ممكن است منجر به آسيب‌ به رباط‌هاي زانو و به‌خصوص رباط صليبي قدامي شوند. حتي مقادير كم اين فعاليت‌هاي ورزشي نيز مي‌توانند باعث آسيب به غضروف يا منيسك‌هاي زانو كه از غضروف آن محافظت مي‌كنند، بشود. توجه داشته باشيد ورزشكاران حرفه‌اي با گذراندن دوران بدن سازي و تقويت عضلات پا احتمال آسيب ديدگي را كاهش مي‌دهند ضمن اين‌كه قبل از شروع ورزش نيز بدن خود را بطور اصولي و مناسب گرم مي‌كنند، براي همين است كه ميزان آسيب در آنها كمتر است، ورزشكاران آماتوريست كه مثلا فوتبال بازي مي‌كنند.

 

ورزش اختصاصي

 

با چند ورزش مي‌‌توان عضلات زانو را به طور اختصاصي تقويت كرد. يكي از اين ورزش‌ها، اين است كه روي زمين بنشينند و پاي خود را دراز كنند و به حالتي قرار گيرند كه به مفصل‌‌شان فشاري وارد نيايد. سپس به حالت در جا عضله جلوي ران خود را منقبض كنند و تا 10 شماره به همين حالت نگه دارند. مي‌‌توان براي مثال، صبح سه بار، ظهر سه بار و شب هم سه بار اين كار را انجام دهيد. البته در روزهاي ابتدايي بهتر است زياد به اندام‌هاي‌شان فشار وارد نياوريد و به تدريج و به صورت هفته‌اي يك بار، شدت يا مدت تمرين را به مقدار 10 تا 20 درصد افزايش دهيد. اين نوع ورزش براي عضله چهار سر ران يا جلوي ران است. براي پشت ران هم مي‌‌توان عضله پشت ران را منقبض كرد و به طور مشابه با تعداد و مدت گفته شده عمل كرد.

منبع :انجمن فیزیوتراپی ایران

اگر زمان زیادی را در محل کار، پای کامپیوتر می‌گذرانید، حتی اگر وضعیت قرار گرفتن تان درست هم باشد، ممکن است دچار کشیدگی عضلانی و حتی دردهای عضلانی شوید.

 

برای پیشگیری از این مشکل، فاصله های کوچکی بین کارتان بیندازید و از این زمان برای انجام چند تمرین کششی بهره ببرید. شما می‌توانید تمرینات کششی زیر را انجام دهید.

 

تمرین شماره 1: انگشتان تان را بکشید

 

دست تان را باز کنید سپس کف دست را بکشید و انگشتان تان را تا جایی که می‌توانید از هم باز کنید. فشار و کشیدگی را احساس می‌کنید، 10 ثانیه این وضعیت را ادامه دهید. این تمرین را به دفعات دلخواه تکرار کنید.

 

تمرین شماره 2: گردن و کتف هایتان را بکشید

 

کتف هایتان را به سمت گوش هایتان بالا بیاورید. برای ایجاد احساس کشش در گردن و شانه ها، کمی فشار بیاورید. 3 تا 5 ثانیه این وضعیت را حفظ کرده و سپس رها کنید. این حرکت را 3 تا 5 بار تکرار کنید.

 

تمرین شماره 3: بالای کمر و شانه ها را بکشید

 

دست ها را پشت سرتان، روی هم قرار دهید. آرنج ها را به دو طرف تان بکشید. آرنج ها را به آهستگی به پشت فشار دهید تا دوباره استخوان های کتف تحت فشار قرار بگیرند. 8 تا 10 ثانیه این وضعیت را حفظ کنید. چندین بار این تمرین را تکرار کنید.

 

تمرین شماره 4: گردن تان را بکشید

 

برای این تمرین باید بنشینید و پشت تان باید کاملاً صاف باشد. سرتان هم باید کاملاً صاف باشد، سر را به آهستگی به یک سمت خم کنید. کشش خفیفی احساس می‌کنید، این وضعیت را 10 تا 20 ثانیه ادامه دهید. 2 تا 3 بار تمرین را برای هر سمت تکرار کنید.

 

تمرین شماره 5: گردن تان را در چرخش بکشید

 

باز هم باید بنشینید و کمر و سرتان باید کاملاً صاف باشند. این بار سرتان را به یک سمت بچرخانید (بالای کتف)، انگار می‌خواهید چیزی را در آن سمت تماشا کنید. کشش خفیفی احساس می‌کنید، 10 تا 20 ثانیه در همین وضعیت بمایند. این حرکت را 2 تا 3 بار برای هر طرف تکرار کنید.

 

تمرین شماره 6: بازوها و کتف تان را بکشید

 

بازوها را به پشت ببرید و دست های تان را روی هم قرار دهید. بازوهایتان را همزمان با چرخش خفیف گردن تان به سمت خارج بکشید. 5 تا 10 ثانیه کشش را ادامه دهید. این تمرین را حداقل 2 بار تکرار کنید.

 

تمرین شماره 7: پشت و بازوهایتان را بکشید

 

بازوها را بالا بیاورید، انگشت تان را در هم قلاب کنید و به سمت بالا بکشید. تا جایی که می‌توانید این کشش را ادامه دهید. 10 تا 20 ثانیه در این وضعیت بمانید. تمرین را 3 بار تکرار کنید.

 

تمرین شماره 8: بازوهایتان را بکشید

 

دست راست را روی شانۀ چپ بگذارید و دست چپ را روی آرنج راست. سر را به سمت راست بچرخانید و آرنج راست تان را به سمت چپ هل دهید. کشیدگی خفیفی احساس می‌کنید. 15 تا 20 ثانیه این وضعیت را حفظ کنید. این تمرین را 2 تا 3 بار برای هر طرف تکرار کنید.

منبع:پارسی طب

تغییرات بدن در طی دوران بارداری، سبب درد هایی در کمر، مفاصل ، پشت و بروز مشکلاتی مانندگوارش ، گردش خون ، اختلالات تنفسی و عوارض ناشی از شل شدن عضلات شکم و پرینه می شود...

 

افزایش وزن طبیعی هنگام آبستنی سبب تغییر محل مرکز ایستایی بدن گشته و روی توازن و تعادل بدن نیز تاثیر می گذارد.با کمک تمرین های کششی، آموزش تنفس صحیح ، تن آرامی، تمرکز و ماساژ و ... می توان سبب تسکین این دردها و نیز کاهش ترس و هیجان، از بین بردن اضطراب، افزایش اعتماد به نفس و بردباری وهم چنین ایجاد رفتارهای مثبت گردید.

 

سودمندی های ورزش در دوران بارداری

 

1- بالا بردن انرژی

 

بارداری می تواند توان و انرژی بدن را پایین بیاورد.اما ورزش منظم و مرتب به شما کمک خواهد کرد تا از پس کارهای روزانه تان برا یید و با برنامه های فشرده روزانه تان ،خودتان را وفق دهید. ورزش سیستم قلبی - عروقی شما را قوی کرده ، بدین ترتیب کمک می کند به سادگی خسته نشوید.

 

وقتی عضلات شما قوی و کشسان است ، برای انجام دادن فعالیت ها به انرژی کمتری نیاز خواهید داشت حتی اگر این فعالیت فقط رفتن به سوپر سر کوچه برای خرید و یا نشستن در جلسه ا ی کاری در دفترتان باشد . (ACOG) اعلام کرده است که هر خانم باردار می تواند به طور متوسط 30 دقیقه در روز یا بیشتر، فعالیت ورزشی متوسط داشته باشد. ( کالج آمریکایی زنان و مامایی، یکی از مراجع معتبر مامایی و زنان در آمریکا) این در صورتی است که گروه ماماییشما را به دلایل پزشکی ، از انجام فعالیت ها و حرکات ورزشی و یا محدود نکرده باشد .

 

2 - خواب بهتر

 

در اثر اضافه وزن دوران بارداری، پیدا کردن وضعیتی که بتوان براحتی با آن خوابید ، دشوار است. اما ورزش ها به شما کمک می کنند انرژی های اضافی سوزانده شود و شما به اندازه ی کافی خسته شوید تا به خواب عمیق تر ،آرام تر و راحت تری فرو روید.

 

3 - کاهش احساس کوفتگی و خستگی

 

در هر حال ورزش های دوران بارداری سبب کشش و تقویت عضلات شما می شود . و شما بهتر می توانید با دردها و کوفتگی های این دوران سازش پیدا کنید.کشش ها سبب تخفیف دردهای پشت شده و پیاده روی نیز جریان گردش خون شما را بهبود می بخشد.

 

4- آمادگی برای زایمان بسیار منطقی و عقلانی است!

 

هر چه وضعیت بدنی شما مناسب تر باشد ،شما در هنگام زایمان قوی تر خواهید بود به دنیا آوردن نوزاد، مانند مسابقه ی ماراتن است و به بنیه ی مناسب، عزم و اراده و تمرکز نیاز دارد.

 

5 - کاهش استرس و بالا بردن روحیه

 

بدنیا آمدن کودک ، یک تغییر بسیا بزرگ است. تجربه ی لحظه ای که هم زمان با احساس نگرانی و اضطراب را همراه دارد. در مطالعه ای دریافتند، ورزش سبب افزایش سطح سروتونین خون می شود که یک فراورده ی شیمیایی مغز است و با خلق و خو در ارتباط است .

 

6- افزایش اعتماد به نفس

 

افزایش وزن این دوران در حدودی که پیش از این سابقه نداشته اید و افزایش سایز، می تواند برای تان ناامید کننده باشد . اما فعال نگه داشتن بدن به شما کمک می کند افزایش وزن تان را در محدوده نرمال نگه دارید. این امر، احساس رضایت خاطرتان را به دنبال خواهد داشت.

 

 

7- سریع تر برگشتن حالت بدن ، به وضعیت پیش از بارداری

 

این عامل به تنهایی، می تواند در بسیاری از خانم های باردار، انگیزه ی کافی برای انجام برنامه های ورزشی را ایجاد کند. وقتی شما توان وتون عضلات تان را در دوران بارداری تان حفظ کنید، بدن شما برای برگرداندن وضعیت به پیش از بارداری، راحت تر اقدام می کند.

 

شما می‌توانید بسیاری از این روش‌ها را که در طی بارداری توصیه می‌شود در طی فعالیت‌های دیگر روزانه‌تان انجام دهید. به طور مثال ، تمرین‌های مربوط به تقویت کف لگن (کگل) را می‌توانید درهنگام شستشوی دندان ‌ها و یا ... انجام دهید.

 

برخی ورزش های پا را می‌توان در حالی که پشت میز نشسته‌اید و یا در حال خواندن کتاب و یا تماشای تلویزیون هستید، انجام دهید. ورزش های پر خطر و نا مناسب برای دوران بارداری ورزش هایی مانند غواصی زیر آب، اسب سواری، اسکی روی سطح شیب دار، اسکی روی آب، اسکی روی برف، تنیس، کوه نوردی، شیرجه ، ورزش های رزمی ، دوچرخه سواری در سه ماهه دوم و سوم و .... هستند .

 

ورزش های بدون خطر و مناسب برای دوران بارداری ورزش هایی مانند پیاده روی ، شنا ، تمرین های کششی ، تمرینات تنفسی و آرام سازی ، یوگا ، آکوا یوگا ، کلاس های آئروبیک سبک ، تمرینات آئروبیک در آّ ب ، حرکات موزون آئروبیک و ... هستند.

 

ورزش بی خطر بیش تر ورزش ها برای دوران بارداری مناسب هستند، اما به هر حال برخی از انواع آن شامل حرکت ها یا وضعیت هایی خاص هستند که ممکن است شما را دچار احساس ناراحتی و یا حتی آسیب کنند.

 

ورزش های ویژه ا ی وجود دارند که برای دوره بارداری امن و بی خطرند حتی برای مبتدی ها.پیاده روی ورزشی بسیار مناسب برای همه است. پیاده روی تند تمام بدن را درگیر ورزش می کند. و انجام دادنش برای مفاصل عضلات ساده است. اگر شما پیش از بارداری تان ورزش نمی کرده اید ، پیاده روی بهترین روش برای شما، شروع یک برنامه ورزشی است .

 

پیاده روی این فعالیت عالی ترین نشان را برای مادران باردار دارد، زیرا بسیار بی خطر و امن است ، به سادگی انجام پذیر و همیشه در دسترس است و دستگاه قلبی –عروقی را بهبود می دهد. جان کلام این که اگر پیش از بارداری ورزش نمی کردید، بهترین روش برای شروع ورزش است.

 

آغاز ورزش برای مبتدی ها پیش از این که برنامه ورزشی دوران بارداری تان را شروع کنید ، باگروه پزشکیتان مشاوره نمایید تا مطمئن شوید هیچ مساله ای دروضعیت سلامت و یا موقعیت مامایی تان که فعالیت شما را محدود کند، وجود ندارد . برای کسانی که پیش از بارداری ورزش نمی کرده اند، خبر خوب این است که: شما به راحتی می توانید در دوران بارداری تان یک برنامه ی ورزشی را آغاز کنید حتی اگر تا این دوران هیچ گونه حرکات ورزشی را انجام نداده باشید.مبتدی ها باید بتدریج و با 10 - 15 دقیقه در روز و هفته ای سه بار ورزش را شروع کنند.

 

بهتر است یک روز بین ورزش ها فاصله باشد. فعالیت هایتان، شدید و خسته کننده و نفس گیر نباشد. با یک حساب سرانگشتی، بهتر است به آهستگی کاری را انجام داد تا این که بعد نتوان اصلا از عهده اش برآمد.به اندازه ی کافی مایعات دریافت کرده و غذای مفید میل کنید. باردار بودن یعنی این که شما روزانه تقریبا به 300 کالری اضافی (بسته به شرایط شما در بارداری) نیاز دارید.برخی ورزش ها مانند دوچرخه سواری و فعالیت هایی که باید با احتیاط بیشتری همراه باشند، بهتر است تا پس از زایمان به تعویق بیفتند .

 

کارشناسانی هم هستند که اصولا دوچرخه سواری در سه ماهه دوم و سوم را به دلیل احتمال افتادن بیشتر، ممنوع می کنند. شدارها و احتیاط اگر به دلایل پزشکی، به استراحت نیاز دارید، برای تعین وع و تعداد حرکات ورزشی با گروه مامایی مشاور خود مشورت فرمایید.

 

بارداری زمان مناسبی برای شروع دویدن، نیست.اگر چه چنانچه پیش از بارداری آهسته دویدن منظم را شروع کرده باشند، دویدن مانعی ندارد. پس از سه ماهه نخست بارداری باید ازانجام تمرین دراز و نشست در حالت خوابیده به پشت اجتناب شود، زیرا می تواند سرگیجه ایجادکند و جریان خون رحمی را نیز کاهش می دهد . بلند کردن وزنه و دیگر ورزش هایی که نیاز به ایستادن طولانی مدت در محل دارند، هم چنین سبب کاهش خون رسانی به جنین می گردند .البته با تعویض کردن جا یا با جلو و عقب رفتن به سادگی، می توان حرکت و جنبش ایجاد کرد . همیشه قبل از شروع ورزش،نرمش‌هایی جهت گرم کردن بدن تان انجام دهید. گرم کردن به آرامی بدن شما را برای تمرینات سنگین ‌تر آماده می‌کند و نیز موجب سازش مناسبی با تمرینات روزانه می‌شود. در بشتر موارد ورزش های دوران بارداری مفید هستند.

 

اما به هر صورت موارد خاصی هم وجود دارند که مضرات ورزش بیش از فواید آن هستند،بویژه در بارداری های پر خطر.پیش از انجام برنامه ورزشی خانم هایی که یکی از شرایط زیر را داشته باشند، باید با گروه مامایی مشورت نمایند. مواردی که خانم های باردار به توجهات ویژه پزشکی یا محدودیت ورزش نیاز دارند.

 

آسم یا مشکلات مزمن ریه -فشار خون بالا - مشکلات وزنی (وزن بسیار زیاد یا بسیار کم ) - مشکلات ماهیچه ای و مفاصل - پیشینه زایمان زودرس - پیشینه سقط مکرر-بارداری چند قلو پیشینه نارسایی سرویکس خون ریزی پایدارمشکلات جفتی (جفت سرراهی ، ... )رفتن به مکان های عمومی

 

شما شاید احساس راحتی نکنید که در باره ی بارداری خودتان در سه ماهه نخست بارداری با کسی صحبت کنید اما بسیار مهم است که به مربی ورزشی خود بگویید که باردار هستید. این امر سبب می شود مربی تان بتواند برای تعدیل لازم راهنمایی تان کند. اگر تمایلی ندارید دیگران بدانند که شما باردار هستید، می توانید این را از مربی تان بخواهید .

منبع:سیمرغ

 

سوباک دو چیست؟هنر رزمی سوباک دو با سابقه ای کهن و اززمان سلسله سیلا 936 قبل از میلاد در کشور کره بسط و گسترش یافت .در سال 1945 استاد بزرگ هوانگ کی این هنر را به صورت نوین در کره بنیان نهاد . استاد مصطفی محمودی تنها نماینده سوباک دودر ایران در سال 1995 در پنجاهمین سالگرد مودوک کوان این هنر رزمی را زیر نظر استاد بزرگ هوانگ کی آموزش دیده و در بهمن ماه 1389 مجوز فعالیت سراسری در ایران را زیر نظر کمیته ورزشهای رزمی کره ای فدراسیون ورزشهای رزمی دریافت نموده است.

 

پنج ارزش در سوباک دو شامل : تاریخ و سنت ، فلسفه ، انضباط ، احترام ، تکنیک می باشد.که با توجه به فلسفه وجودی سوباک دو تمرینات در این هنر رزمی تدوین شده است.

 

تمرینات پایه ، هبانگ ( فرم ) ، تمرینات مبارزات قرار دادی ، دفاع شخصی ، مبارزات آزاد و کنترلی ، شکستن اجسام سخت ، حرکات تنفسی .

 

در سوباک دو با توجه به گستر دگی تمرینات این فرصت وجود دارد که هنر جویان در بخشهایی که استعداد و علاقه دارند بتوانند فعالیت نمایند.

 

درجات در سوباک دو : سیستم درجه بندی در سوباک دو به دو شکل گاپ و دان می باشد که شامل ده گاپ و هشت دان است . ده گاپ شامل چهار کمربند سفید ، نارنجی ، سبز ، قرمز می باشد که به ترتیب نشان دهنده کامل شدن هنر جو طی مدت آموزش است . دان یک تا سه کمربند سورمه ای و دان چهار به بالا کمر بند سورمه ای با نوار قرمز در وسط .

 

سورمه ای به جای مشکی . مشکی یا سیاه نشان دهنده تکامل و کامل شدن شخص است اما در سوباک دو اعتقاد بر این است که هنر جو در هر زمان نیاز به آموزش دارد و هیچگاه کامل نخواهد شد حتی در بالاترین درجات پس رنگ مورد استفاده در سطح دان سورمه ای است .

 

قوانین مسابقات در سوباک دو : مبارزات به دو شیوه کنترلی و آزاد برگزار می گردد.نمایشهای انفرادی و تیمی شامل هیانگ ها ، دفاع شخصی ، شکستن اجسام سخت . هیانگ ( فرم ) به صورت انفرادی و تیمی برگزار می گردد. در مبارزات کنترلی از لوازم حفاظتی همچون کلاه با گارد صورت ، دستکش ، ساعد بند ، ساق بند ، رو پایی و کاپ استفاده می شود .لباس (توبوک) در سوباک دو به صورت یقه باز کاراته ای با نوار رنگی به رنگ کمربند در دور یقه ، آستین ها و پایین لباس استفاده می شود.

 

مبارزات در یک تایم سه دقیقه انجام می شود در صورت تساوی یک تایم دو دقیقه در صورت تساوی یک تایم یک دقیقه و باز هم در صورت تساوی شکستن اجسام سخت و در آخر وزن کشی ، برنده را مشخص می کند .

 

نکنه حائز اهمیت اینکه در سوباک دو به هیچ عنوان برنده و یا بازنده بودن مطرح نیست و به همین دلیل در تمامی مسابقات روح برادری و کمک به یک دیگر فراوان دیده می شود.

 

استاد بزرگ هوانگ کی در سال 2002 دار فانی را وداع گفت و بعد از ایشان کوان جانگ نیم هوانگ مسئولیت این سبک را به عهده گرفته است . و برای ترویج این هنر رزمی می کوشدتا سال 1979 فشارهای سیاسی زیادی بر مودوک کوان وارد شد و فضای دشواری برای ادامه فعالیت فراهم نمود و به همین منظور استاد تصمیم به عزیمت به خارج از کره و ترویج هنر رزمی در سراسر جهان شد و در ایالات متحده، یونان، انگلستان ، فرانسه، بلژیک، آلمان، ایتالیا، سوئیس، هلند، پورتوریکو، آرژانتین ، مالزی، برونئی ، استرالیا ،ایران و.... این هنر را گسترش داد.

 

پس از تشکیل بزرگترین سازمان رزمی در کره که بسیاری از مکتب ها در ان قرار گرفتند ، و سیستم تکواندو را نشکیل دادند، استاد هوانگ کی با توجه به این موضوع که معیارهای نا عادلانه ای برای مودوک کوان در نظر گرفته شده است از حضور در این سیستم خودداری نمود به همین جهت دولت کره مجوز مودوک کوان را لغو نمود اما استاد هوانگ کی پرونده را به دیوان عالی کشور کره برد و در سال 1966 برنده پرونده شناخته شد و در نتیجه سازمان سو باک دو مو دوک کوان را تشکیل داد.

 

از سال 1960 تا 1961 مو دوک کوان 8 خبر نامه متوالی را منتشر ساخت .که نشان از قدرت مو دوک کوان قبل از کودتای نظامی در کره می باشد .

 

بهبود روابط انسانی از طریق هنر رزمی سوباک دو جزء جدایی ناپذیر این هنر رزمی است .

 

در سال 1960 انجمن کره ای سو باک دو رسما در دولت کره به عنوان هنر رزمی سنتی کره ای ثبت شد .و در سال بعد مو دوک کوان و فلسفه وجودی آن برای اولین بار به رسمیت شناخته شد .

 

سو باک شامل استفاده تکنیک های قابل توجه دست و رقص دست در سیستم سخت و نرم می باشد.

 

با به دست آوردن کتاب مویی دو بو تونگ جی و مطالعه آن وی روح تازه ای به سو باک داد و مشغول به توسعه سو باک شد.

 

در سال 1947 نام این هنر را به تانگ سو دو تغییر داد.مو دوک کوان یکی از 5 سبک اصلی هنر های رزمی کره ای است . وی در ابتدا هنر رزمی خود را هوا سو دو هنر دست و گل نامید . که با توجه به عدم شناخت عمومی نتوانست شاگردان زیادی جمع آوری کند.بعد از پایان جنگ جهانی دوم و در 9 نوامبر 1945 مو دوک کوان را بنیان نهاد.او یک سال زیر نظر استاد یانگ هنر رزمی آموخت و بعنوان شاگرد ارشد به کره بازگشت با توجه به اشغال کره توسط ژاپن وی مجوز ادامه فعالیت رزمی را نداشت .

 

وی در سال 1939 در راه اهن چو کار میکرد و با توجه به اجازه استفاده از کتابخانه وی مشغول مطالعه فلسفه کاراته اوکیناوا شد .در طول چند سال و ی مشغول تکمیل و بلوغ خود در زمینه هنرهای رزمی شد.پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان در سال 1935 ، کوان جانگ نیم در راه اهن منچوری مشغول کار شد ، در سال بعد وی به یک استاد چینی به نام یانگ معرفی شد . شکل گیری این هنر رزمی فرایند ساده ای نبود . در سال 1921 زمانی که استاد 7 ساله بود شاهد اعدام تعدادی از اساتید هنر رزمی در کره بود .در آن زمان تعدادی از اساتید هنر رمی حدود 7 یا 8 نفر توانستند از زندان فرار کنند و هوانگ کی هنر رزمی را از یکی از این افراد فرا گرفت.مو دوک کوان به معنای واقعی مدرسه تقوا و پرهیزکاری و هنر رزمی است. این هنر رزمی در سال 1945 توسط کوان جانگ نیم هوانگ کی بنا نهاده شد.

 

سوباک دو به معنی واقعی یک هنر رزمی است چرا که با بهره گیری از سیستمهای سخت و نرم تمرینات خود را به گونه ای طراحی نموده که افراد از خرد سالی تا کهن سالی با توجه به شرایط جسمانی خود به تمرین بپردازد.

منبع:سایت مرکزسوباک دو ایران

این سئوال افرادی را مخاطب قرار می‌دهد که یا تا به حال تحرک نداشته اند یا چندین سال است که فعالیت ورزشی شان را رها کرده اند....

 

از چهل سالگی به بعد چه ورزش هایی می‌توان انجام داد؟

 

در واقع، در این سن و سال، بدن شروع به تغییر می‌کند، چاقی ظاهر می‌شود و خطرات جدی سلامت فرد را تهدید می‌کند. و هیچ عجیب نیست که یک فرد چهل ساله برای شروع ورزش دچار آشفتگی و سردرگمی شود. چندین مورد ضروی وجود دارند که افراد چهل ساله ای که می‌خواهند ورزش را شروع کنند یا از سر بگیرند، باید آنها را رعایت نمایند.

 

در چهل سالگی، بدن ما دیگر مقاومت سابق را در مقابل آسیب های شدید ندارد. بنابراین، قبل از شروع فعالیت ورزشی، بهتر است که چند مورد احتیاطی را رعایت کنید.

 

شروع ورزش از چهل سالگی به بعد: انتخاب های خوب

 

ورزش های استقامتی به طور خاص با این سن و سال انطباق دارند. در واقع، در حدود چهل سالگی می‌توان فعالیت هایی انجام داد که نیاز به حفظ همان حالت به مدت طولانی اما با فشار کمتر دارند. بنابراین باید ورزش های استقامتی را به جای فعالیت های قدرتی در الویت قرار داد. برای مثال، دوی استقامت یا نیمه استقامت بهتر و مناسب تر از دوی سرعت است. به همین ترتیب، می‌توانید برای مثال بازی های چهار نفرۀ تنیس یا بدمینتون برای خودتان ترتیب دهید.

 

ورزش های تیمی در الویت قرار دارند، همچنین ورزش های انفرادی مانند شنا یا کوهنوردی نیز توصیه می‌شوند زیرا با انجام این ورزش ها شما از یک چهارچوب فنی، توصیه و پشتیبانی بهره مند خواهید شد.

 

یک دورۀ مقدماتی برای روی فرم آمدن ضروری است. ضمناً چند ماه رفت و آمد به یک سالن بدن سازی هم راه حل خوبی است. تمرینات فعال کنندۀ قلب (دوچرخه ثابت، پاروزن و دو ثابت) و عضله سازی را به تناوب انجام دهید. هدف از این کار، بیدار کردن و روی فرم آوردن تدریجی بدن است.

 

آزمایش های مقدماتی برای از سرگیری ورزش بعد از چهل سال

 

جدول کلی سلامت که از هر ورزشکاری خواسته می‌شود به این معنی است که چه ورزش هایی برای او زیان آور هستند و به چه ورزش هایی باید توجه ویژه نشان داد.

 

اصولاً نوار قلب برای تشخیص مشکلات قلبی ضروری است. نوار قلب می‌تواند با اکوکاردیوگرافی تکمیل شود.

 

تست ورزش هم برای فعالیت های نسبتاً شدید ضروری است. این کار باعث تشخیص زودرس بیماری های قلبی عروقی خواهد شد. برای این تست فرد باید یک دوچرخه را رکاب بزند و در همان حالت نوار قلبش ثبت می‌شود و فشار خونش اندازه گیری می‌گردد. مقاومت پدال های دوچرخه در جهت مخالف به تدریج افزایش می‌یابد و بنابراین بیمار باید بیشتر و بیشتر نیرو وارد کند. ضمناً باید توجه داشت که فعالیت ِ بیشتر ممکن است کمی اختلال در ضربان قلب ایجاد کند، وضعیتی مانند وضعیت قبل از سکتۀ قلبی یا پرفشاری خون.

 

ممکن است مفاصل پا (ران، زانو، قوزک) آسیب دیده باشند یا آرتروز در آنها در حال شروع باشد که این وضعیت در تصاویر رادیوگرافی قابل مشاهده است. در این موارد، ورزش هایی مانند دوچرخه سواری، کایاک، قایق رانی، اسب سواری و یا شنا توصیه می‌شوند.

 

آماده شدن برای تست ورزش

 

قبل از انجام تست ورزش:

 

شب قبل، از انجام هر گونه تمرین شدید اجتناب کنید؛

صبحانه ای معمولی یا یک نهار قابل هضم بخورید؛

از هر گونه هیجان آور (قهوه، چای، شکلات، کولا، الکل، دخانیات) اجتناب کنید؛

نتایج آزمایش های تکمیلی و گواهی های دیگر سلامت تان را همراه خود ببرید و به پزشک تان تحویل دهید؛

اگر قبلاً به یک بیماری عفونی شدید (مانند آنفولانزا) مبتلا شده اید، بهتر است که در مورد آن هم با پزشک صحبت کنید و او را کاملاً در جریان بگذارید.

 

دربارۀ ورزشکاران سابق

 

کسانی که سابقاً ورزشکار بوده اند، اغلب دچار یک اشتباه می‌شوند و آن این است که می‌خواهند ورزش را با همان ریتم و آهنگ سابق پی بگیرند. در حالی که ظرفیت های بدن شان کاهش یافته و در این شرایط خطر سوانح قلبی یا محرک ها را نباید نادیده گرفت. برای شروع مجدد فعالیت های ورزشی، گذراندن یک دورۀ یادگیری جدید، انجام تمرین های آموزشی و تعین اهداف تدریجی ضروری است. گاهی اوقات، بهتر است به سراغ ورزش هایی برویم که تا به حال آنها را انجام نداده ایم، تجربه های جدید می‌توانند لذت بخش باشند!

منبع:seemorgh.com